Archeologiczne dowody na początki tańca pochodzą z 3300 r. p.n.e. i są to malowidła nagrobne przedstawiające figury taneczne. Przed wynalezieniem pisma taniec był ważnym elementem przekazywania historii z pokolenia na pokolenie. Wykorzystanie tańca w ekstatycznych stanach transowych i uzdrawiających rytuałach (jak zauważono dziś w wielu współczesnych kulturach prymitywnych, w brazylijskim lesie deszczowym, na pustyni Kalahari) również były ważnym czynnikiem rozwoju tańca. Ludzie tańczyli po to, by sprowadzić deszcz w czasie suszy (tzw. taniec deszczu), czy też spowodować wzrost urodzaju i zapewnić pomyślność łowów. Wojownicy tańczyli, żeby wzbudzić w sobie odwagę przed walką.